Samenwerken in de 21ste eeuw
Don Tapscott, is adjunct professor aan de universiteit van Toronto, hij ging in gesprek met McKinsey’s Rik Kirkland. Tijdems het interview “Samenwerken in de 21ste eeuw”, kwam deze stelling boven water: “uiteindelijk gebruiken we niet meer email maar “collaborative decision management!”. Facebook is niet het besturingssysteem om efficiënt mee samen te werken. Denk eerder aan wiki’s, blogs etc.
Het hele interview met Don Tapscott is hier te volgen.
Management van kennis en of projecten
Nu is het vaak zo dat je vele emails, sms’s, yams ontvangt over een project. Hoe je het ook bekijk, het blijft inefficiënt aldus Tapscott. Het is beter om de communicatie, ideeën, planning en relevante documenten op een plek bij elkaar te brengen.
Er zijn diverse online (projectmanagement)tools zoals: Basecamp (online projectmanagement), Trello (projectmanagement en taakbeheer), Realtimeboard (gezamenlijk whiteboard online), Kanbanflow (scrum aanpak voor taakbeheer), MindMeister (online mindmappen in de cloud) Google Apps (office suite van Google die gemakkelijk kan worden uitgebreid met samenwerkingsoplossingen) etc.
Afbeelding hiernaast:
Don Tapscott in zijn TEDTalk over Four principles for the open world
Strategie voor Collaboration tools
Het klinkt misschien vreemd dat je een online collaboration strategie zou moeten bepalen zeker omdat je wellicht nog bezig bent om bijvoorbeeld SocialMedia goed in te regelen. Echter, grote bedrijven kunnen haast niet meer zonder. Denk maar eens aan die talloze vergaderingen die midden- en hoger management heeft, Ze komen haast niet meer aan werken toe. Vaak is het ook nog zo dat de het veelal slecht voorbereide vergaderingen betreftt die niet actiegedreven zijn. Om die reden zou het zeer aan te raden zijn om medewerkers online te laten samenwerken in plaats van al die meetings te houden. Het werken moet echt slimmer. We zijn de Taylor periode, die zo mooi werd geparodieerd in Modern Times door Charly Chaplin, inmiddels allang voorbij!
Starten met slimmer samenwerken in de 21ste eeuw
Een slimme manier om te starten met dit soort tools is een pilotgroep te organiseren bestaande uit technology-savy medewerkers, Zij hebben relatief minder weerstand om online tools te gebruiken. Het zal voor zo’n groep relatief eenvoudig zijn om een nieuwe werkwijze te adopteren. Als de pilot succesvol verloopt, dan is dat nog pas maar het begin van de implementatie. Medewerkers, vaak die een belang hebben om de traditionele werkwijze in ere te houden, zullen nog steeds niet overtuigt zijn. Over het algemeen zijn mensen bereid te veranderen als er maar niks veranderd!
Echter is het anno 2013 wel zo dat men niet meer kan achter blijven. Want anders ontstaat er een “nieuwe glazen (social media) plafond nu voor de 30-ers (en jonger)“. Bedrijven zullen mee moeten gaan in deze ontwikkelingen. Aldus Tapscott: “De trein heeft het station al verlaten”. Bedrijven moeten aanhaken om slimmer samen te werken wat veelal vaak online gaat gebeuren.
Conclusie
Als we het hebben over samenwerken in de 21ste eeuw, dan ontkom je er niet meer aan om slim gebruik te maken van collaboration tools die Tapscott al heeft beschreven in zijn boek Wikinomics (inmiddels al meer dan 6 jaar oud). Wat is jullie mening?
Het lijkt me logisch om externe adviseurs in te huren op gebieden waar je zelf te kort schiet. Het bekende schoenmaker blijf bij je leest is in alle kleine ondernemingen van toepassing. Het is echter te duur op korte termijn om tijdens economische crisis over te gaan op het nieuwe economie denken als je hard op de vloer moet werken om in het oude economie model te kunnen functioneren. De afstand tussen die twee werelden is te groot en luiheid om over te schakelen is voor de oudere generatie werkenden een reden om dan maar niets te doen. Het bedrijf Veldzigt.nl wordt zowel van beiden voorzien vanwege het feit dat de kennis voorhanden is middels instromende kroost en vrienden die met social media etc. druk zijn. En dit reflecteert ook weer in de omzet. In deze overgangsfase zitten wij in een ideale situatie maar als de volgende generatie zich niet had aangediend was het gat tussen oude en nieuwe economie groter geworden. Het is niet alleen fijn om met je kinderen samen te werken, het is ook noodzakelijk om mee te kunnen rijden op die trein die inderdaad al vertrokken is.
We zitten middenin een enorme revolutie, en er is langzamerhand een tweedeling aan het ontstaan. De nieuwe economie drijft grotendeels op nieuwe technologie, en het vermogen om snel te veranderen en aan te passen. Iedereen geboren na pak-m-beet 1980 weet niet beter, de groep tussen 30 en 50 jaar oud is al gesplitst in aan- en afhakers, en de meeste 50-plussers doen niet meer mee. In het bedrijfsleven is er momenteel nog niet zoveel pijn omdat er nog veel 'traditionele' bedrijvigheid is - de afhakers hebben nog een plekje in de 'oude' economie. Het uitfaseren is echter al bezig en gaat steeds sneller. Ik vind de situatie het meest zorgelijk in het onderwijs. De kinderen zijn op heel veel fronten veel verder dan hun onderwijzers, en het systeem is verre van 'agile'. De discussies over 'het nieuwe leren' gaan nog teveel over de technologie zelf, en veel te weinig over de impact op leren, communiceren en samenwerken. Het hele onderwijssysteem gaat binnen twee decennia noodgedwongen helemaal over de kop. De overheid zou hier een belangrijke rol in kunnen spelen, maar doet dat mijns inziens nog niet. Misschien wel omdat er daar sprake is van dezelfde tweedeling - wie heeft de regie?