Vooralsnog heeft in ieder geval de aandelenbeurs de uitkomst van de moeder van alle eurotops en de eurodeal met groot enthousiasme begroet.

  1. banken zullen hun buffers voor juni 2012 moeten versterken om beter bestand te zijn tegen financiële schokken
  2. op Griekse staatsobligaties in privé handen wordt 50% afgeboekt
  3. het EFSF ( Europese reddingsfonds ) wordt opgehoogd tot € 1.000 miljard

Van banken wordt verwacht dat zij hun kapitaal met totaal € 106 miljard zullen bijspijkeren. Gezien de "eis" van het IMF ad € 200 miljard en studies van Citibank en UBS die ten minste € 400 miljard noodzakelijk vonden, is dat zeer mager.

De afboeking op Griekse staatsobligaties wordt "vrijwillig" gedaan, dit ter voorkoming van claims op verzekeraars.
Dat betekent dat bezitters van staatsobligaties van andere landen zich nu achter de oren zullen krabbelen en zich met schrik zullen afvragen wat hun verzekering tegen wanbetaling dan eigenlijk nog waard is.
Gek genoeg zijn de Griekse obligaties nu nog steeds met 70% korting te koop. De markt anticipeert kennelijk verdere afschrijvingen.

De ophoging van het reddingsfonds is volgens analisten ook veel te mager. De helft van het fonds zal vanwege de laatste Griekse tegenvallers al opgeslokt worden door Griekenland. Dat laat niet erg veel over voor de andere zwakke broeders. Een fonds dat werkelijk bestand is tegen de huidige druk dient ten minste € 2,5 biljoen te bevatten.

Met wat halfbakken maatregelen zijn weer wat brandjes geblust, maar dit soort symptoombestrijding verandert niets aan de fundamentele problemen zoals te grote staatsschulden en economische ongelijkheid tussen noord en zuid.


Kijkt men eens goed naar de hiernaast staande grafiek ( klik erop ter vergroting ), dan kan men zien dat de netto overheidsverplichtingen, inclusief pensioenvoorzieningen, weinig ruimte laat voor gekke dingen.

Terwijl Spanje en Italië er zo te zien helemaal niet zo slecht voorstaan, heeft de markt niet al teveel vertrouwen in hun mogelijkheden om aan hun verplichtingen te voldoen. Daar heeft de uitkomst van de Eurotop geen verandering in gebracht.

Toen puntje bij paaltje kwam zijn Duitsland en in haar kielzog Nederland gezwicht onder de enorme druk vanuit de andere Europese landen, het IMF en de VS. Wel is "duidelijk" afgesproken dat de ECB geen staatsobligaties meer mag opkopen ( een vorm van geld drukken ) en dat het toezicht op naleving van begrotingsregels versterkt zal worden. ( Rutten )

Daar zit nu juist de kneep. Met de Italiaan Mario Draghi aan het roer van de ECB is de kans groot dat bij hernieuwd tumult op de obligatiemarkt, waarbij de rente plotseling sterk oploopt, er toch weer obligaties opgekocht gaan worden. Dat zou een absoluut breekpunt voor Duitsland betekenen.

De begrotingscontrole is tot nu toe een farce gebleken. Onverwachte begrotingstekorten duiken plotseling overal op als dat de regering zo uitkomt.( zie Portugal in The Economist ) Wat is dan de invloed van strengere controle?

Velen verwachten overigens dat landen als Ierland en Portugal al snel zullen aandringen op een gelijke behandeling en dus kwijtschelding van 50% van hun schulden. Stakingen, begrotingstegenvallers en economische krimp zijn daarvoor sterke argumenten.

Er is wat tijd gekocht, maar ook niet meer dan dat. Duitsland en Nederland hebben een lijn in het zand getrokken.

Wat gebeurt er wanneer de financiële markten hun standvastigheid weer op de proef gaan stellen?

 
Categorie Financieel Advies