verhouding starters/werkende bevolking

verhouding starters/werkende bevolking


Uit het hiernaast staande overzicht blijkt dat Nederland met een 22ste plaats op de ranglijst onder de maat presteert, waar het gaat om het aantal startende ondernemingen.
Dat is niet onbelangrijk, aangezien volgens onder meer Prof. Dr. Martin A. Carree de zakelijke activiteiten van vooral nieuwe en kleine bedrijven verantwoordelijk zijn voor de economische groei van een land.
(Prof. Zoltan Acs nuanceert dat oordeel door onderscheid te maken tussen ondernemers uit noodzaak en ondernemers, die tot het ondernemerschap worden aangetrokken vanwege de mogelijkheden die zij zien ("opportunity entrepreneurship".)
Alleen die laatsten hebben het genoemde positieve effect op de economie.)

Het is dus voor een evenwichtige economische groei van een land belangrijk, dat het juiste klimaat voor innovatieve startende ondernemers geschapen wordt!

Wat schort eraan?
Internationaal scoort Nederland niet geweldig op dit punt. Dat ligt waarschijnlijk niet zozeer aan de inspanningen die de overheid en allerlei organisaties verrichten om Nederland aantrekkelijk te maken voor startende ondernemers.

Natuurlijk kan de hele bureaucratische rompslomp en regelzucht nog verder ingedamd worden, maar daar ligt waarschijnlijk niet de hoofdoorzaak van de lage score.

De rol van de overheid is te groot
Een blik op de CBS statistiek inzake de overheidsbegroting maakt wellicht veel duidelijk.
Tussen 1990 en 2010 is het BBP (het nationale inkomen) met een factor van 2,4 toegenomen, van € 244 miljard naar € 588 miljard en zijn de overheidsuitgaven min of meer in dezelfde verhouding mee gestegen.

Zou men Nederland beschouwen als één grote onderneming, waarvan de overheid de overhead van het bedrijf vormt, dan wordt de zaak niet efficiënt bestuurd.

Een onderneming, die zijn omzet ziet toenemen met een factor 2,4 en tegelijkertijd zijn overhead met dezelfde factor zou zien stijgen, heeft duidelijk iets niet goed gedaan.

Natuurlijk is in die tijd de bevolking gestegen van 14,8 miljoen naar 16,5 miljoen. Maar dat verklaart uiteraard de enorme stijging van de overheidsuitgaven niet.

Overheidsuitgaven stijgen explosief
Zo bedroegen de uitgaven voor onderwijs in 1950 bij een bevolking van 10 miljoen zielen € 252 miljoen. In 1990 was dat bedrag al opgelopen tot € 13,5 miljard en in 2010 maar liefst tot € 30,5 miljard.

Deze enorme stijging is nog eens extra bedenkelijk, als daarbij het rapport Tijd voor onderwijs betrokken wordt. Daarin staat dat de overheid er de laatste 20 jaar niet in is geslaagd de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. Integendeel.

Een deel van de slechte efficiency is waarschijnlijk te wijten aan het grote aantal ambtenaren. Met bijna 1 miljoen ambtenaren is de overheid de grootste werkgever in Nederland. Daar komt nog eens een legertje van ZZP' ers in tijdelijke dienst bij. In de landen om ons heen kan men met beduidend minder toe. ( zie dit artikel)

De overheidsbegroting sluit niet
De te lage efficiency heeft er bovendien toe geleid, dat zelfs de enorme toename van de rijksinkomsten niet voldoende was om de uitgaven te dekken. Om de begroting sluitend te maken is ook nog eens veel geld geleend.

brandnewtable
Uit het hiernaast staande overzicht blijkt ten eerste dat de groei van onze welvaartsstaat geleid heeft tot een forse toename van onze schulden en ten tweede dat de opvatting dat Nederland binnen Europa het beste jongetje van de klas is, niet veel steun vindt in de cijfertjes.

Daar komt nog bij dat weliswaar het verschil tussen overheidsinkomsten en -uitgaven minder wordt, maar dat desalniettemin de overheidsschuld blijft oplopen. (nb: hier zitten de slechter wordende economische vooruitzichten nog niet verwerkt)

De wereldwijde schuldencrisis heeft inmiddels voor vele landen pijnlijk duidelijk gemaakt, dat de welvaartsstaat doorgeschoten is en dat met spoed gewerkt moet worden aan het faciliteren van de groei.

Met zoveel mensen, die direct of indirect eten uit de goedgevulde overheid's ruif, ontbreekt bij velen de motivatie om erop uit te trekken en te proberen voor eigen rekening en risico de kost te verdienen.

De overheid moet afslanken
Waarschijnlijk vroeger dan later zal de overheid nog beter haar verantwoording moeten nemen door het huisje veel dichter bij het schuurtje te houden. Een te omvangrijke overheid gaat ten koste van de productieve sector.

Daar komt nog bij dat overheden tegenwoordig door hun hoge schulden veel te dominante spelers zijn geworden op de kapitaalmarkt. Teveel spaargeld verdwijnt in staatsobligaties in plaats van meer risico dragend kapitaal.

Volledig ten onrechte, nu zelfs blijkt dat obligaties van sterke ondernemingen een betere kredietbeoordeling hebben dan menig land!

Overheid schuif dus een beetje op en maak plaats voor starters.

(Google auteur)
==============================================
Verwant artikel: Valse start voor ondernemers?
 
Categorie Organisatie Advies