De succesformule van de schildpad

Kort geleden keek ik een uurtje TV. Ditmaal interviewde de bekende tv-presentator een opkomende modekoning. Type model ondernemer. Jong, snel en zijn business groeit als de bliksem. Of zijn succes hem verrast? Nee hoor, hij had het zo gepland, hoe kun je dan verrast zijn? Het had alleen veel sneller mogen gaan.

Onwillekeurig trekt dan een stoet aan managers aan mijn geestesoog voorbij die ik toen en nu op dezelfde wijze hoorde orakelen. Met dat verschil dat zij meestal het succes van de modekoning ontbeerden.

Wat is dat toch met dat snelle? Wat is dat met directeuren en managers die daarover steen en been klagen. Dat hun mensen niet in beweging willen komen. Dat alles zo traag gaat. Dat niets van de grond lijkt te komen en enthousiast aangeslingerde verbeteringen steeds als een kaars uitgaan. En dat met de aan Raad van Bestuur beloofde winst het carrière perspectief als sneeuw voor de zon verdwijnt.

Is de gemiddelde medewerker dan zo’n onverschillige of onwillige hork? Lijkt mij niet. Ik kom nog wel eens ergens en zie daar in grote meerderheid mensen die met inzet, goede wil en trots hun werk doen. Zouden de dames en heren managers dan de hand in eigen boezem moeten steken? Dat lijkt me dus van wel. Maar hoe dan?

Ikzelf stond ook ooit als manager aan diezelfde klaagmuur. Nu niet meer, ik heb geleerd dat het anders zit. Het blijkt dat ik de daarvoor nodige leerstof als kind al kreeg. Via een voor velen van ons bekende fabel: die van wedstrijd tussen de schildpad en de haas. Ik zal toen de boodschap best begrepen hebben maar het duurde enkele decennia voor hij opnieuw tot me doordrong.

De schildpad won namelijk. Hij is dus uiteindelijk de snelste. Je ziet dat pas als je naar de hele race tussen die twee kijkt. Kijk je op bepaalde momenten dan trek je andere conclusies. En als jouw beeld is dat snelheid gelijk staat aan succes dan kijk je wellicht alleen naar de momenten dat de haas op snelheid ligt, in het vertrouwen dat die dus wel zal winnen…………

Een wat kinderlijke metafoor?  Een open deur? Misschien….en toch, hoe zit dat dan als je naar je bedrijfsproces kijkt? Zou het zo kunnen zijn dat je als manager zodanig van de straat wordt gehouden door overleg, rapportage en hoofdkantoor dat je niet meer elke dag midden in het proces staat? En dat je eigenlijk maar flitsen ziet van de projecten en veranderingen die in je organisatie spelen?

Je loopt dan het risico dat je de beweging van dat moment, langzaam of snel, aanziet voor de snelheid van het hele proces. Kijk weer eens van dichtbij en bekijk de hele “race”. Zie wie van je mensen gestaag doorgaat, stappen blijft maken tot het doel bereikt is. En wie hard lijkt te hollen maar de eindstreep niet haalt. Dan kan zomaar blijken dat wat traag lijkt te gaan uiteindelijk de winst brengt.

Zeker als je veranderingen als een haas wilt laten lopen is de kans op struikelen groot. Struikel je erg vaak dan gaat de lol er wel af en sta je uiteindelijk tegen een boom uit te hijgen of zit je zelfs aan de kant. Einde veranderproces.

Veranderingen in gedrag kosten tijd en vragen om volhouden. De succesformule van de schildpad past daar beter bij dan de tussensprints van de haas. Het gaat er toch om dat je organisatieechte resultaten boekt? Herontdek wat er voor jouw mensen allemaal bij komt kijken om hun werk te veranderen. Geef ze een uitdaging waarmee zij zich kunnen verbinden. Blijf ze daarbij volgen, steunen en helpen. Geef niet op. Vraag hulp.

Leer dus van de schildpad. Leer jezelf en je mensen stap voor stap te lopen; maar wel continu. Niet perse langzaam, wel zo snel als ze aankunnen. Je zult zien dat dit leuker werken is en je uiteindelijk de eindzege brengt.

Alles begint bij de manier waarop je kijkt, probeer maar eens uit. Je wilt toch niet het risico lopen bij de struisvogels ingedeeld te worden…………………..

 
Categorie Organisatie Advies