werknemer is overspannen of burnoutJouw werknemer is overspannen of burnout? Oei.... dat is in een klein bedrijf al gauw een groot probleem! Belangrijk is om dan meteen een levensgroot risico te tackelen. Want wat ik vaak zie gebeuren is dat de relatie met de werknemer in no time onder druk komt (en ik leg uit waarom dat vrij logisch is). En dat kan je beter niet hebben, want het belemmert herstel en terugkeer! Hoe voorkom je dit?

Het belangrijkste en eerste dat je in de gaten moet houden als je werknemer vermoedelijk langdurig ziek is, is dat je de werknemer als het ware 'dichtbij' houdt. Het gaat ongelofelijk snel dat je niet meer in goed contact met elkaar staat. Dat is absoluut niet raar. Allereerst gaat het werk immers keihard door en vraagt alle aandacht. Sterker nog, er valt een gat en er is nu nog meer te doen door minder mensen. En er moet misschien vervanging worden geregeld. Jij als leidinggevende hebt dus je handen vol.

Ondertussen is bij de medewerker een heleboel - op een heel ander vlak - aan de hand. Wat is er met me aan de hand? Wat is er gebeurd? Wat moet ik nu doen? Hoe kijken ze op het werk tegen me aan? Wat vinden mensen in mijn omgeving hiervan? In de meeste gevallen voelt de werknemer zich enorm kwetsbaar èn heel erg schuldig.

Ook als de werkverhouding prima was is deze situatie heel lastig, voor álle betrokkenen. Ik zie heel vaak dat leidinggevenden het idee hebben echt veel tijd en aandacht aan hun medewerker te hebben besteed, terwijl de medewerker gedesillusioneerd is door het gebrek aan aandacht. Het is alsof het gevoel van tijd uit elkaar gaat lopen. Dit nog afgezien van het gegeven dat beide kanten een andere focus hebben. De leidinggevende moet zich immers richten op het door laten lopen van het werk, terwijl de werknemer natuurlijk bezig is met zijn/haar gesteldheid.

Daarnaast speelt ook nog het kostenaspect. Een zieke medewerker kost veel geld. Ook al ben je verzekerd (zeker verstandig voor kleine bedrijven!!), dan nóg kost het je geld. Voor een kleine ondernemer in harde tijden kan dit zomaar betekenen dat jouw managementvergoeding niet uitbetaald kan worden... En misschien moet je nog wel extra de portemonnee gaan trekken voor een traject dat bijdraagt aan herstel.

De werknemer kan zich ondertussen ook (financiële) zorgen maken: ik heb hulp nodig... wie gaat dat betalen? of 'Mijn contract loopt binnenkort af... zou verlenging nu in gevaar zijn?'. Ook kan er tussen werkgever en werknemer discussie ontstaan over 'wat is de oorzaak' (werk of privé). Of nog desastreuzer voor de relatie 'wiens schuld is dit?'. De vragen en belangen lopen dus uiteen.

Kortom, het is niet raar dat in veel gevallen er verwijdering ontstaat tussen leidinggevende/werkgever en de zieke medewerker. Maar.... dat hoeft niet! En als je slim bent voorkom je dit ook, want als er verwijdering is is de drempel naar het werk - die al hoog is - nog verder verhoogd. En dat wil je dus voorkomen. Hierbij 2 tips:

1. Bespreek het contact
Je kunt er samen aan werken door je bewust te zijn van de lastige situatie - van beide kanten - en daarover open te praten (ook al zit je daar eigenlijk helemaal niet op te wachten...). Overleg met elkaar welke ziektebegeleiding goed aanvoelt voor beide partijen. ‘Vind je het ok hoe het contact tussen ons nu verloopt nu je ziek bent? Wat doen we goed samen, en wat zou je misschien anders willen?’ of iets dergelijks. Wees ook gerust transparant over dat je druk bent en dat je je best doet voor het contact maar dat er ook veel andere dingen van je gevraagd worden. Doe dat en voorkom dat het - aan één of beide kanten - gaat wringen.

2. Minimaal 1 x per week contact & gericht op veerkracht en herstel
Beetje open deur misschien, maar als je druk bent kan het zinvol zijn om in je agenda te schrijven wanneer je weer contact met de werknemer zoekt. Want een week vliegt om, en minimaal 1 keer per week contact is eigenlijk het minimum.

Collega’s kunnen ook een bijdrage leveren (‘stuur jij deze week een kaartje/berichtje?’) maar mijn ervaring is dat het delegeren van het contact niet helemaal kan. Jij als leidinggevende bent daarvoor eigenlijk te belangrijk, ook omdat de werknemer zich vaak erg onzeker voelt in een situatie van vermoedelijk langdurig ziekteverzuim.

Belangrijk is dat de werknemer tijdens de contacten die jullie hebben erkenning ervaart en betrokkenheid voelt, maar dat je ook een positieve verwachting hebt over herstel. Waar je uit wil blijven is de zielig-hoek. Je kunt vragen stellen die meer gaan over zijn/haar veerkracht en herstel, zoals:

  • Waaraan merk dat je op sommige momenten dat het al weer een beetje beter gaat? Hoe is je dat gelukt?
  • Wat helpt er in de behandeling die je nu hebt?
  • Hoe lukt het je nu de dag door te komen?
  • Waar hoop je op met [behandeling X] die je krijgt?
  • Op welke momenten gaat het al weer een klein beetje beter?
  • Waaraan zou je merken dat het al weer een klein beetje beter gaat?

Zie ook de tips in mijn blog 'Werkgever, wat zeg je in contacten met jouw zieke werknemer?'.

NB : Er zijn nog veel tips te geven over hoe je moet omgaan met de situatie met een werknemer die langer ziek zal zijn met psychische klachten. Wellicht hierover een andere keer meer.

Succes!

Cora Hagen
www.simpelhr.nl
HR Manager & Teamcoach voor het MKB

Ik help MKB directeuren om samen met hun team een sprong te maken in rendement en werkplezier.

 
Categorie Organisatie Advies