Achter elke burnout schuilt een persoonlijk en intiem verhaal.

Aanpassen

Wij zijn zo  bedreven in aanpassen, conformeren, rollen spelen of zelfs, in geval van nood, de schijn ophouden dat het vreemd is dat burnout zoveel voorkomt.

Iedereen kent wel een of meerdere kleine burnout momenten. Maar daar zijn we bijna altijd zonder veel kleerscheuren uitgekomen.

Omdat dit waarschijnlijk niet het eerste artikel over burnout is dat je opslaat en je daardoor mogelijk al veel begrippen en modellen hebt gezien, ga ik eerst proberen de modellen en de begrippen aan de hand van een eenvoudig voorbeeld voor je invoelbaar te maken.

Een eenvoudig voorbeeld

Denk eens aan je saaiste en naarste schooljaar, toen je de geheime hoop koesterde dat de school zou afbranden, dat de meester een ongeluk zou krijgen, kortom dat er iets drastisch zou gebeuren, desnoods iets vreselijks, maar iets dat je tenminste weer terug zou brengen in het gevoel dat het leven spannend en de moeite waard was.

Toch kwam je weer uit het hopeloze gevoel van de saaiste en naarste schooljaren. Misschien alleen al omdat het jaar, hoe lang en naar ook vanzelf overging in een nieuw jaar, met nieuwe mogelijkheden, en dus een nieuw gevoel.

De drie dimensies van de burnout

In het eenvoudige voorbeeld van de school herkennen we al de bekende drie dimensies van de burnout:

• Emotionele uitputting
• Niet betrokken voelen
• Slechter presteren

Vertaald naar het voorbeeld van de school zou dat er zo uit kunnen zien:

• Al moe voor je de school bereikt had
• Geen echte vrienden meer op school
• Je kreeg je huiswerk niet meer af, en lette ook niet op in de klas

Het zes factoren model

Er zijn meer uitgewerkte modellen van de burnout, zoals het zes factoren model:

• Geen participatie (engagement)
• Het werk en de persoon passen niet bij elkaar (incompabiliteit)
• Teveel werk
• Geen controle
• Geen gemeenschapsgevoel
• Gevoel van oneerlijkheid

Zelfs dit veelzijdige model kunnen we toepassen op op het saaiste schooljaar ooit:

• Je kon niet meer spontaan meedoen met de anderen
• Geen enkel vak was nog leuk voor jou, zelfs gymnastiek niet
• Je zag huizenhoog op tegen het huiswerk
• De meester en de andere leerlingen maakten uit wat er gebeurde
• Je ouders, de school, de sportclub, je oude vriendengroep, alles leek uit elkaar te vallen
• Het voelde allemaal gewoon vreselijk oneerlijk

Het flowchart model.

Hier zien we een zogenaamd flowchart model (stroomdiagram). Hoewel de termen niet zo van toepassing zijn op de lagere school situatie is het een leuke oefening om dit toch te proberen, het wordt dan allemaal minder abstract en streng. Probeer het zelf!

Waarom juist ik, en waarom los ik het niet op?

En toch, laten we eerlijk zijn, tijdens dat vreselijke schooljaar waren er klasgenootjes die het enorm naar hun zin hadden en bruisden van energie.

Dit is natuurlijk een behoorlijk vervelend feit want plotseling lijkt het of je zelf verantwoordelijk was voor je nare gevoel van toen.

Die kunnen we gelijk aan de lijst van de burnout symptomen toevoegen; het schuldgevoel. Het lijkt alsof er tijdens de burnout
geen einde komt aan de ellende. Het vervelendste kenmerk van een burnout is dat elk aanknopingspunt dat je op eigen houtje denkt te vinden, alles alleen maar erger lijkt de te maken.

Ik pas in alle wetenschappelijke plaatjes, maar voel me er niet thuis.

We komen nu bij een belangrijk kruispunt. Als je de oefening hebt gedaan om de flowchart als lagere school kind in te vullen, heb je een voorproefje genomen van wat persoonlijke therapie kan zijn. Want hoewel de flowcharts uit de wetenschap geheel correct zijn, staat er toch nooit in waarom juist jij een burnout hebt (of degene voor wie dit stukje leest een burnout heeft).

We leven in een geheel persoonlijk universum

Als we in therapie gaan gaat er een andere wereld open dan die van de dimensies en modellen van de burnout wetenschap. Je unieke en persoonlijke verhaal bestaat weliswaar uit alle (en nog veel meer) van de bovengenoemde elementen maar jouw unieke samenstelling en onderling verband tussen die elementen is nergens nog afgebeeld. Je zou het kunnen vergelijken met een schilderij. Natuurlijk bestaat  een schilderij uit alle kleuren die je ordelijk in een kleurenpalet kan terugvinden, maar in dat palet is het volkomen onmogelijk het schilderij al te zien.

Therapie is het maken van je persoonlijke flow-chart

In een therapie gaan we dus de droge levenloze theorieën over burnout stukje voor stukje omtoveren tot een spannend verhaal dat nog nooit verteld is. Deel van dat verhaal wordt alles wat jij van de buitenwereld persoonlijk hebt gemaakt, de zogenaamde extended mind.

De reden dat je in een burnout raakt is dat ergens in de honderden mogelijkheden van een flowchart één kleine interne cluster van herinnering-emotie-gedachte zit die zich niet vanzelf meer voegt aan je (op zich fantastische) aanpassingsvermogen. Dit clustertje heeft zich 'verstopt' en je vind het nooit terug bij de Google dokter

Één reden, die je niet (meer) kent.

Er is maar één reden waarom je een burnout hebt. Die reden, de werkelijke oorzaak van je burnout, ken je echter niet.

In je persoonlijke, unieke en complexe  flowchart verdedig je je individualiteit, je eigenheid. Dat unieke zelf gaan we in therapie samen beschrijven. Daarna nemen we het onder de loep, en zorgen dat het weer een glansrijk bestaan terugvindt.

Je eigenheid leren herkennen en erkennen is wat we je aanbieden in travel and therapy.

In Travel and Therapy bieden we je twee vormen van werken-aan-jezelf aan. Een vorm is vanuit je thuissituatie, de online therapie (e-consulting) de andere is een kort intens traject in een schitterende locatie in het hart van Andalusië. (Zie arrangementen) Gezamenlijk kunnen we bepalen wat het beste bij je past, of het beste past bij de persoon voor wie je hulp wilt zoeken.